Annelerin yaşadıkları çocukluk çağı travması ile çocuk sevme durumu arasındaki ilişki
Çocukluk çağı travması ile çocuk sevme durumu
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.6342691Anahtar Kelimeler:
Çocukluk Çağı Travması, Çocuk Sevme, HemşireÖzet
Amaç: Çocuk dönemlerinde yaşanan olumsuz deneyimler bireyin yetişkinlik dönemine de yansımaktadır. Annelerin çocuklukta yaşadıkları travmatik durumların onların çocuk sevme durumlarını etkilediği düşünülmektedir. Bu araştırma 0-1 yaş arasında bebeği olan annelerin çocukluk çağı ruhsal travmaları ile çocuk sevme arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve yöntem: Araştırma,
Nisan- Haziran 2018 tarihleri arasında Güneydoğudaki bir ilin eğitim ve araştırma hastanesi süt çocuğu servisinde bebeği tedavi görmekte olan 343 anne ile yürütülmüştür. Verilerin toplanmasında “Kişisel Bilgi Formu”, “Çocukluk Çağı Ruhsal Travmalar Ölçeği” ve “Barnett Çocuk Sevme Ölçeği” kullanılmıştır. Bulgular: Annelerin çocukluk çağı ruhsal travma toplam puan ortalamasının 49.65±7.06, çocuk sevme puan ortalamalarının 70.19±10.87 olduğu, geniş ailede büyüyen ve kardeş sayısı 5 ve üzerinde olan annelerin çocuk sevme
puanlarının istatistiksel olarak anlamlı farkla daha yüksek olduğu bulunmuştur. Çocuk sevme ile duygusal istismar (r=-.234,p=.000) ve cinsel istismar (r=-.234,p=.000) puanları arasında negatif yönde ve zayıf, fiziksel istismar (r=-.150,p=.005) negatif yönde ve çok zayıf bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Çocuk sevme ile fiziksel ihmal (r=,202 p= .000) ve duygusal ihmal (r=0.233,p= .000) puanları arasında pozitif yönde ve zayıf bir ilişki olduğu bulunmuştur. Sonuç:
Araştırmada, çocukluğunda istismar yaşantısı olan annelerin çocuk sevme puanlarının daha düşük olduğu bulunmuştur.
Referanslar
Tural-Büyük E, Rızalar S, Güdek Seferoğlu E, Oğuzhan H. Çocuk ve erişkin kliniklerinde çalışan hemşirelerin çocuk sevme ve çocuk yetiştirme tutumlarının incelenmesi. The Journal of Paediatric Research 2014;1(3):130-7.
Afşin R, Öğretir-Özçelik AD. Suça sürüklenen çocuklar ile suça sürüklenmeyen çocukların algıladıkları anne ve baba tutumları ile ebeveyn bağlanma stillerinin karşılaştırılarak incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi 2018; 17(66):384-400.
Sezer O. Ergenlerin kendilik algılarının anne baba tutumları ve bazı faktörlerle ilişkisi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2010; 7(1): 1-19.
Kirik AM. İnternetin aile ve çocuk ilişkisindeki yeri: nitel araştırma. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi. 2014;3(1):337-47.
Bektaş M, Ayar D, Bektaş İ, Selekoğlu Y, Akdeniz-Kudubeş A, Sal-Altan S. Hemşirelik öğrencilerinin çocuk sevme durumlarını etkileyen faktörlerin belirlenmesi. The Journal of Paediatric Research 2015; 2(1):37-41.
Gelbal S, Duyan V. İlköğretim öğretmenlerinin çocuk sevme durumlarına etki eden değişkenlerin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2010; 38(38):127-37.
Durmuşoğlu-Saltalı N, Erbay F. Okul öncesi öğretmenlerinin konuşma, dinleme ve empati becerilerinin çocuk sevme davranışı açısından incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD) 2013; 14(1): 159-174.
Akgün-Kostak M. Hemşirelik ve ebelik öğrencilerinin çocuk sevme durumları, çocuk sağlığı ve hastalıkları hemşireliği dersinin çocuk sevme durumlarına etkisi ve etkileyen Faktörler. Cumhuriyet Hemşirelik Dergisi 2013; 2(2):50-6.
Dereli-İman E. Okul öncesi öğretmen adaylarının çocuk sevgisi ve öğretmenlik mesleğine ilişkin motivasyonlarının incelenmesi. Kuramsal Eğitim Bilim Dergisi 2014; 7(4): 482-504.
Bülbül F, Çakir Ü, Ülkü C, Üre İ, Karabatak O, Alpak G. Yineleyen ve ilk atak depresyonda çocukluk çagi ruhsal travmalarinin yeri. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2013; 14(2): 93-9.
Erten E, Kalkay-Uney AF, Fıstıkcı N. Bipolar bozukluk ve çocukluk çağı travması. Psikiyatride Guncel Yaklasimlar 2015; 7(2): 157-65.
Bartlett JD, Easterbrooks MA. Links between physical abuse in childhood and child neglect among adolescent mothers. Children and Youth Services Review 2012; 34(11):2164-69.
Demirci K. Çocukluk çağı travmaları ve obsesif kompulsif belirtilerin ilişkisinin incelenmesi. Journal of Mood Disorders (JMOOD) 2016; 6(1):7-13.
Maschi T, Baer J, Morrissey MB, Moreno C. The aftermath of childhood trauma on late life mental and physical health. A Review of the Literature. Traumatology 2012;19(1):49-64.
Yargıç İ, Ersoy E, Batmaz-Oflaz S. Çocukluk çağı travmalarının intihar girişimi ve kendine zarar verme davranışı ile ilişkisi. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2012; 13(4):277-84.
Balık-Okutan S, Arı E, Cin FM. Riskli davranış gösteren ergenlerde, çocukluk çağı travmaları ile ruhsal durum arasındaki ilişki. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 2017; 31(1):81-93.
Dereboy Ç, Şahin-Demirkapı E, Şakiroğlu M, Şafak-Öztürk C. Çocukluk çağı travmalarının, kimlik gelişimi, duygu düzenleme güçlüğü ve psikopatoloji ile ilişkisi. Türk Psikiyatri Dergisi 2018; 29(3): 147-53.
Zhuo-Hui H, Cai-Lan H, Ying-Hua H, Xiao-Yan H, Qian-Wen W, Xie C, et al. Individuals at high risk for psychosis experience more childhood trauma, life events and social support deficit in comparison to healthy controls. Psychiatry Research 2019; 273(2019), 296-302.
Bailey HN, DeOliveira CA, Wolfe VV, Evans EM, Hartwick C. The ımpact of childhood maltreatment history on parenting: a comparison of maltreatment types and assessment methods. Child Abuse & Neglect 2012; 36(3):236-46.
Bernstein DP, Fink L, Handelsman L, Foote J, Lovejoy M, Wenzel K, et al. Initial reliability and validity of a new retrospective measure of child abuse and neglect. The American Journal of Psychiatry 1994;151(8):1132-6.
Şar V, Öztürk E, İkikardeş E. Çocukluk çağı ruhsal travma ölçeğinin türkçe uyarlamasının geçerlilik ve güvenilirliği. Türkiye Klinikleri 2012; 32(4): 1054-63.
Barnett MA, Sinisi CS. The initial validation of a liking of children scale. Journal of Personality Assessment 1990; 55, (1‐2);161‐167.
Duyan V, Gelbal S. Barnett Çocuk Sevme Ölçeği’ni Türkçe’ye uyarlama çalışması. Eğitim ve Bilim 2008; 33(148):40-8.
Kline RB Principles and practice of structural equation modeling (5th ed.,). New York:The Guilford Press, 2011; 3-427.
Moog, NK, Buss C, Entringer S, Shahbaba B, Gillen DL, Hobel CJ, et al. Maternal exposure to childhood trauma is associated during pregnancy with placental-fetal stress physiology. Biological Psychiatry 2016, 79(10): 831-39.
Kıvrak Y, Gey N, Kıvrak HA, Kokaçya MH, Çöpoğlu ÜS, Arı M. Kadına Yönelik eş şiddeti, çocukluk travmaları, depresyon ve yaşam kalitesi: toplum temelli çalışma. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2015,16(5):314-22.
Viola, T. W., Salum, G. A., Kluwe-Schiavon, B., Sanvicente-Vieira, B., Levandowski, M. L., & Grassi-Oliveira, R. (2016). The influence of geographical and economic factors in estimates of childhood abuse and neglect using the Childhood Trauma Questionnaire: A worldwide meta-regression analysis. Child abuse & neglect, 51, 1-11.
Güneri-Yöyen E. Çocukluk çağı travması ve benlik saygısı. International Journal of Social Sciences and Education Research 2017; 3(1): 267-82.
Yazıcı Z. Okul Öncesi Öğretmen adaylarının çocuk sevme eğilimlerinin incelenmesi. Akdeniz İnsani Bilimler Dergisi 2013; 3(2): 279-86.
Ercan R. Öğretmenlerde Çocuk sevgisi. Electronic Turkish Studies 2014; 9(8):435-44.
Türk R, Kardaş-Özdemir F, Kerimoğlu-Yıldız G. Öğretmenlerin çocuk sevme durumlarının belirlenmesi: kars örneği. İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hastanesi Dergisi 2017; 7(1), 45-52.
İlhan-Tunç A. (2009). Kız Çocuklarının okula gitmeme nedenleri Van ili örneği. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2009; 6(1):237-269.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2022 Journal of Social and Analytical Health
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
JSOAH, 