The relationship between childhood trauma and child liking status in mothers

Childhood trauma and child liking status

Authors

  • Tuba Koc Ozkan Adıyaman Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Ebelik Anabilim Bölümü
  • Maksude Yildirim İnönü Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı
  • Semiha Aydin Özkan Adıyaman Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Ebelik Anabilim Bölümü

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.6342691

Keywords:

Childhood Trauma, Liking Of Chid, Nursing

Abstract

Objective: Negative experiences in child periods are also reflected in the adulthood of the individual. It is thought that traumatic situations experienced by mothers in childhood affect their liking of children. The aim of this study was to investigate the relationship between childhood trauma and child liking status in mothers with infants aged 0-1 years. Method: This study was carried out between April and June
2018 with 343 mothers whose babies were being treated at a training
and research hospital in a southeastern province. Personal Information
Form, Childhood Psychological Trauma Scale and Barnett Liking of Children Scale were used to collect data. Results: It was found that the mean childhood mental trauma total score of the mothers was 49.65±7.06, the mean score of liking children was 70.19±10.87, and the scores of liking children were statistically significantly higher in mothers who grew up in an extended family and had 5 or more siblings. There was a negative and weak correlation between the scores of liking children and emotional abuse (r=-.234,p=.000) and
sexual abuse (r=-.234,p=.000), physical abuse (r=-.150,p= .005) was found to be negatively and very weakly correlated. A positive and weak relationship was found between loving children and physical neglect (r=.202 p= .000) and emotional neglect (r=0.233,p= .000) scores. Conclusion: In the study, it was found that mother who have childhood trauma had lower likelihood scores.

References

Tural-Büyük E, Rızalar S, Güdek Seferoğlu E, Oğuzhan H. Çocuk ve erişkin kliniklerinde çalışan hemşirelerin çocuk sevme ve çocuk yetiştirme tutumlarının incelenmesi. The Journal of Paediatric Research 2014;1(3):130-7.

Afşin R, Öğretir-Özçelik AD. Suça sürüklenen çocuklar ile suça sürüklenmeyen çocukların algıladıkları anne ve baba tutumları ile ebeveyn bağlanma stillerinin karşılaştırılarak incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi 2018; 17(66):384-400.

Sezer O. Ergenlerin kendilik algılarının anne baba tutumları ve bazı faktörlerle ilişkisi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2010; 7(1): 1-19.

Kirik AM. İnternetin aile ve çocuk ilişkisindeki yeri: nitel araştırma. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi. 2014;3(1):337-47.

Bektaş M, Ayar D, Bektaş İ, Selekoğlu Y, Akdeniz-Kudubeş A, Sal-Altan S. Hemşirelik öğrencilerinin çocuk sevme durumlarını etkileyen faktörlerin belirlenmesi. The Journal of Paediatric Research 2015; 2(1):37-41.

Gelbal S, Duyan V. İlköğretim öğretmenlerinin çocuk sevme durumlarına etki eden değişkenlerin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2010; 38(38):127-37.

Durmuşoğlu-Saltalı N, Erbay F. Okul öncesi öğretmenlerinin konuşma, dinleme ve empati becerilerinin çocuk sevme davranışı açısından incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD) 2013; 14(1): 159-174.

Akgün-Kostak M. Hemşirelik ve ebelik öğrencilerinin çocuk sevme durumları, çocuk sağlığı ve hastalıkları hemşireliği dersinin çocuk sevme durumlarına etkisi ve etkileyen Faktörler. Cumhuriyet Hemşirelik Dergisi 2013; 2(2):50-6.

Dereli-İman E. Okul öncesi öğretmen adaylarının çocuk sevgisi ve öğretmenlik mesleğine ilişkin motivasyonlarının incelenmesi. Kuramsal Eğitim Bilim Dergisi 2014; 7(4): 482-504.

Bülbül F, Çakir Ü, Ülkü C, Üre İ, Karabatak O, Alpak G. Yineleyen ve ilk atak depresyonda çocukluk çagi ruhsal travmalarinin yeri. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2013; 14(2): 93-9.

Erten E, Kalkay-Uney AF, Fıstıkcı N. Bipolar bozukluk ve çocukluk çağı travması. Psikiyatride Guncel Yaklasimlar 2015; 7(2): 157-65.

Bartlett JD, Easterbrooks MA. Links between physical abuse in childhood and child neglect among adolescent mothers. Children and Youth Services Review 2012; 34(11):2164-69.

Demirci K. Çocukluk çağı travmaları ve obsesif kompulsif belirtilerin ilişkisinin incelenmesi. Journal of Mood Disorders (JMOOD) 2016; 6(1):7-13.

Maschi T, Baer J, Morrissey MB, Moreno C. The aftermath of childhood trauma on late life mental and physical health. A Review of the Literature. Traumatology 2012;19(1):49-64.

Yargıç İ, Ersoy E, Batmaz-Oflaz S. Çocukluk çağı travmalarının intihar girişimi ve kendine zarar verme davranışı ile ilişkisi. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2012; 13(4):277-84.

Balık-Okutan S, Arı E, Cin FM. Riskli davranış gösteren ergenlerde, çocukluk çağı travmaları ile ruhsal durum arasındaki ilişki. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 2017; 31(1):81-93.

Dereboy Ç, Şahin-Demirkapı E, Şakiroğlu M, Şafak-Öztürk C. Çocukluk çağı travmalarının, kimlik gelişimi, duygu düzenleme güçlüğü ve psikopatoloji ile ilişkisi. Türk Psikiyatri Dergisi 2018; 29(3): 147-53.

Zhuo-Hui H, Cai-Lan H, Ying-Hua H, Xiao-Yan H, Qian-Wen W, Xie C, et al. Individuals at high risk for psychosis experience more childhood trauma, life events and social support deficit in comparison to healthy controls. Psychiatry Research 2019; 273(2019), 296-302.

Bailey HN, DeOliveira CA, Wolfe VV, Evans EM, Hartwick C. The ımpact of childhood maltreatment history on parenting: a comparison of maltreatment types and assessment methods. Child Abuse & Neglect 2012; 36(3):236-46.

Bernstein DP, Fink L, Handelsman L, Foote J, Lovejoy M, Wenzel K, et al. Initial reliability and validity of a new retrospective measure of child abuse and neglect. The American Journal of Psychiatry 1994;151(8):1132-6.

Şar V, Öztürk E, İkikardeş E. Çocukluk çağı ruhsal travma ölçeğinin türkçe uyarlamasının geçerlilik ve güvenilirliği. Türkiye Klinikleri 2012; 32(4): 1054-63.

Barnett MA, Sinisi CS. The initial validation of a liking of children scale. Journal of Personality Assessment 1990; 55, (1‐2);161‐167.

Duyan V, Gelbal S. Barnett Çocuk Sevme Ölçeği’ni Türkçe’ye uyarlama çalışması. Eğitim ve Bilim 2008; 33(148):40-8.

Kline RB Principles and practice of structural equation modeling (5th ed.,). New York:The Guilford Press, 2011; 3-427.

Moog, NK, Buss C, Entringer S, Shahbaba B, Gillen DL, Hobel CJ, et al. Maternal exposure to childhood trauma is associated during pregnancy with placental-fetal stress physiology. Biological Psychiatry 2016, 79(10): 831-39.

Kıvrak Y, Gey N, Kıvrak HA, Kokaçya MH, Çöpoğlu ÜS, Arı M. Kadına Yönelik eş şiddeti, çocukluk travmaları, depresyon ve yaşam kalitesi: toplum temelli çalışma. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2015,16(5):314-22.

Viola, T. W., Salum, G. A., Kluwe-Schiavon, B., Sanvicente-Vieira, B., Levandowski, M. L., & Grassi-Oliveira, R. (2016). The influence of geographical and economic factors in estimates of childhood abuse and neglect using the Childhood Trauma Questionnaire: A worldwide meta-regression analysis. Child abuse & neglect, 51, 1-11.

Güneri-Yöyen E. Çocukluk çağı travması ve benlik saygısı. International Journal of Social Sciences and Education Research 2017; 3(1): 267-82.

Yazıcı Z. Okul Öncesi Öğretmen adaylarının çocuk sevme eğilimlerinin incelenmesi. Akdeniz İnsani Bilimler Dergisi 2013; 3(2): 279-86.

Ercan R. Öğretmenlerde Çocuk sevgisi. Electronic Turkish Studies 2014; 9(8):435-44.

Türk R, Kardaş-Özdemir F, Kerimoğlu-Yıldız G. Öğretmenlerin çocuk sevme durumlarının belirlenmesi: kars örneği. İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hastanesi Dergisi 2017; 7(1), 45-52.

İlhan-Tunç A. (2009). Kız Çocuklarının okula gitmeme nedenleri Van ili örneği. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2009; 6(1):237-269.

Published

2022-03-15

How to Cite

Koc Ozkan, T., Yildirim, M., & Aydin Özkan, S. (2022). The relationship between childhood trauma and child liking status in mothers: Childhood trauma and child liking status. Journal of Social and Analytical Health, 2(1), 15–20. https://doi.org/10.5281/zenodo.6342691