Türkiye’de kalp yetmezliği hastalarına yönelik yapılan hemşirelik tezlerinin incelenmesi
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.6770173Anahtar Kelimeler:
kalp yetmezliği, kardiyoloji, hemşirelikÖzet
Amaç: Bu araştırma Türkiye’de kalp yetmezliği hastalarına yönelik yapılmış hemşirelik lisansüstü tez çalışmalarının incelenmesi amacıyla yapılmıştır.
Gereç ve Yöntem: Bu çalışma tanımlayıcı nitelikte yapılmış olup verilerin toplanmasında doküman analiz tekniği kullanılmıştır. Lisansüstü tezlere ulaşmak için Türkiye Ulusal Tez Veri Tabanı’nda “kalp yetmezliği”, “kardiyoloji” ve “hemşirelik” kelimeleri kullanılarak tarama yapılmıştır. Tarama sonucu 161 teze ulaşılmıştır. Tezlerden ikisi tam erişime açık olmadığı, 139’unun hemşirelik tezi olmadığı için değerlendirme dışı bırakılmış ve araştırmaya 21 tez dahil edilmiştir. Veriler tez değerlendirme tekniği ile toplanmış, tanımlayıcı istatistikler yoluyla çözümlenmiştir.
Bulgular: Tezlerin 18’i yüksek lisans ve 3’ü doktora tezidir. Tezlerin tamamında kardiyovasküler hastalıklara yönelik çalışılmıştır. Çalışmaların tamamına yakınında kalp yetmezliği olan hastalarda psikolojik sağlamlık, cinsiyetin hastalık algısı üzerine etkisi, sağlık davranışları ve psikososyal uyumunun öz bakım arasındaki ilişki, yaşam kalitesi ve uyku kalitesi, günlük yaşam aktiviteleri ve hastalık ile ilgili eğitim gereksinimlerine etkisi araştırılmıştır.
Sonuç: Dünya genelinde ve Türkiye’de kalp hastalığına sahip bireylerin sayısı her geçen gün artmakta olup bu durum hemşirelik bakımının önemini artırmaktadır. Bakımın önemini ve kalitesini artırmak için bu alanda çalışmaların yapılması gerekmektedir. Bu araştırmada hemşirelik alanında kalp yetmezliği hastalarına yönelik yapılan lisansüstü tezlerin çoğunluğunu tanımlayıcı tipte çalışmaların oluşturduğu, girişimsel uygulama yapılan tez sayısının sınırlı olduğu görülmüştür. Literatüre daha fazla katkı sağlaması açısından; hastalara daha fazla hemşirelik girişiminin uygulandığı, kanıt düzeyi yüksek randomize kontrollü çalışmalara yer verilmesinin yararlı olacağı düşünülmektedir.
Referanslar
Mcmurray J, Adamopoulos S, Anker S, Auricchio A, Böhm M, Dickstein K. ESC guidelines for the diagnosis and treatment of acute and chronic heart failure. Eur J Heart Fail. 2012;14 (8):803–869.
Değertekin M, Erol Ç, Ergene O, Tokgözlü L, Aksoy M, Erol K,ve vd. Türkiye’deki kalp yetersizliği prevelansı ve öngördücüleri: HAPPY çalışması. Türk Kardiyoloji Derneği Araştırması. Türk Kardiyol Dern Arş. 2012;40(4): 298-308.
Efe F, Olgun N. Kalp Yetersizliği Olan Hastalarda Dispne, Yorgunluk ve Yaşam Kalitesi Üzerine Eğitimin Etkisi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Dergisi 2011; 18(1):1-13.
Özer S. Kalp Yetersizlikli Hastaların Yaşam Kalitesi Algılamaları. Kalp Yetersizliği Elektronik Haber Bülteni. 2009;38(1):100-108.
Özer S. Kalp Yetersizliğinde Aile/Bakım Verici Yükü. Türk Kardiyoloji Derneği Kardiyovasküler Hemşirelik Dergisi 2010;1(1): 3-7.
Hatchett R, Thompson D. Cardiac nursing. Churchill Livingstone. Nurs Stand. 2002; 16(24):190- 214.
Oğuz S. Kronik kalp yetersizliği olan bireylerin hastalık yönetimine ilişkin inanç ve uyumları. Kalp Yetersizliği Elektronik Haber Bülteni. 2009;1(11):408-411.
Cline C, Willenheimer R, Erhardt L, Wiklund I, Israelsson B. Health-related quality of life in elderly patients with heart failure. Scand Cardiovascular J. 1999;33:278-285.
Ekman I, Fagerberg B, Lundman B. Health-related quality of life and sense of coherence among elderly patients with severe chronic heart failure in comparison with healthy controls. Heart Lung. 2002;31(2):94-101.
Özer S, Argon G. Kalp yetmezliğinde sağlık davranışları, sağlığa verilen önem ve yaşam kalitesi ilişkisinin incelenmesi. Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi 2005;21(1): 63-77.
Dunderdale K, Thompson DR, Miles JN, Beer SF, Furze G. Quality-of-life measurement in chronic heart failure: do we take account of the patient perspective? Eur J Heart Fail. 2005;7(4):572-82.
Von Lueder TG, Agewall S. The burden of heart failure in the general population: A clearer and more concerning picture. J. Thorac Dis. 2018; 10:1934–1937.
Riegel B, Moser D, Glaser D, Carlson B, Christi D, Armola R, ve ark. The Minnesota living with heart failure questionnaire: sensitivity to differences and responsiveness to intervention intensity in a clinical population. Nursing Research 2002; 51(4):209-218.
Akdeniz B. İleri evre kalp yetersizliği hastasında sağ kalp yetersizliğine yaklaşım. Updates Cardiology 2018;1(1):1-79.
Boğan F, Korkmaz M. Kronik Kalp Yetersizliği Olan Hasta Grubunda İlaç Uyumu Yaşam Kalitesini Etkiliyor Mu? Sdü Sağlık Bilimleri Dergisi.2020;11(2):191-198.
Riegel B, Driscoll A, Suwanno J, Moser DK, Lennie TA, Chung ML ve ark. Heart failure self-care in developed and developing countries. J. Card. Fail. 2009; 15:508–516.
Youn-Jung S, JiYeon C, Hyeon-Ju L. Effectiveness of Nurse-Led Heart Failure Self-Care Education on Health Outcomes of Heart Failure Patients: A Systematic Review and Meta-Analysis. Int. J. Environ. Res. Public Health 2020;17(18):1-14.
De Vecchis R, Manginas A, Noutsias E, Tschöpe C. Noutsias, M. Comorbidity “depression” in heart failure- Potential target of patient education and self-management. BMC Cardiovasc. Disord. 2017; 17:48.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2022 Journal of Social and Analytical Health
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
JSOAH, 